Z przedszkola na plan - aktorki, które karierę zaczęły w dzieciństwie

W dobie superpopularnych programów typu talent show rozgorzała ogólnopolska dyskusja na temat sensu udziału w nich jeszcze niewinnych dzieci. Przeciwnicy twierdzą, że zmuszając kilkulatka do występów na scenie, nieodwołalnie wpływamy na jego psychikę, rozbuchujemy jego ego, stawiamy pod presją, wybijamy z głowy obowiązki a uczymy niezdrowo marzyć. Faktycznie historia zna młodzieńcze gwiazdy, które nie potrafiły unieść na swoich barkach wielkiej sławy. Choć były wśród nich takie gwiazdeczki, którym naprawdę się udało. Spójrzmy na przykład Hollywoodu – tam bowiem aż roi się od takich przykładów.
Jodie Foster Jodie Foster to gwiazda wielkiego formatu. Gdyby nie rozpoczęła kariery, Hollywood wiele by utraciło. A wystartowała niezwykle wcześnie. W reklamach grała już jako dwulatka, a w wieku dziesięciu „zaliczała” pierwsze duże produkcje, między innymi disneyowski „Papierowy księżyc” czy „Alicja już tu nie mieszka” Martina Scorsese. Wiele wniosła do kina familijnego, pokazując się na przykład w pierwszej wersji „Zwariowanego piątku”, „Napoleonie i Samancie” czy w „Jednym Małym Indianinie”. W 1976 zagrała w głośnym „Taksówkarzu” rolę prostytuującej się nastolatki, a jej występ dziś uznajemy jako kultowy. Jej najsłynniejsze występy to oczywiście „Milczenie owiec”, „Nell” czy „Anna i król”. Ostatnio pojawiła się w nowym filmie Polańskiego pt. „Rzeź” oraz w „Podwójnym życiu” z Melem Gibsonem (które zresztą sama wyreżyserowała).
Drew Barrymore Kariera Drew Barrymore jest idealnym przykładem na to, jak negatywny wpływ może mieć wielka kariera na dziecko. Córeczka wielkiego Stevena Spielberga na kino była skazana. W wieku kilkunastu miesięcy grała w reklamach, jako sześciolatka pojawiła się w „Odmiennych stanach świadomości” Kena Russella, a potem w słynnym „E.T.”. Barrymore nie potrafiła odpowiedzialnie skorzystać z szansy, jaką dało jej życie. W wieku kilkunastu lat była już uzależniona od narkotyków, zaliczała kolejne odwyki, by potem kończyć na suto zakrapianych imprezach. Udało jej się jednak pozbierać i wróciła do filmu, ustabilizowała tez swoje życie. Z jej wczesnych występów pamiętamy jeszcze role w „Trującym bluszczu”, „Wystrzałowych dziewczynach”, a potem w „Krzyku”. Dzisiaj często gra w komediach romantycznych.
Christina Ricci Ricci prawdopodobnie dzięki swojej charakterystycznej urodzie, bladej cerze, małej okrągłej twarzy i wielkim oczom już od początków swojej kariery otrzymywała specyficzne role. Pierwszy raz na ekranie pojawiła się w 1990 roku u boku Cher w słynnych „Syrenach”. Doskonale pamiętamy ją jako makabryczną Wednesday Addams z „Rodziny Addamsów”. Zagrała też w kultowych produkcjach początku lat 90., między innymi w komedii akcji pt. „Ciężka próba” z Michaelem J. Foxem, „Końcu niewinności” z Demi Moore i Melanie Griffith czy „Ostatnim takim lecie” z Jaredem Leto. Dzieci pokochały ją za „Kacpra” – ekranizację bajki o przyjaznym duszku. Jedne z najsłynniejszych jej występów to: „Jeździec bez głowy” Burotna, melodramat „Człowiek, który płakał”, komedia Allena „Życie i cała reszta” oraz horror „Zgromadzenie”.
Natalie Portman Dzisiaj jest uznawana za jedną z najpiękniejszych kobiet na świecie. Zaczęła z grubej rury, wygrywając casting do słynnego filmu Luca Bessona pt. „Leon Zawodowiec”, a rola przyjaciółki zabójcy rozpoczęła jej oszałamiającą karierę. Niedługo potem grała u Allena („Wszyscy mówią kocham cię”), Burtona („Marsjanie atakują!”) czy Michaela Manna („Gorączka”). Swoje role dobierała zawsze starannie, kilka znanych nawet odrzuciła np. w „Romeo i Julii” czy w „Lolicie”. Kariera nie zaburzyła jej życia prywatnego. Portman skończyła studia na Harvardzie, zajęła się działalnością dobroczynną – mówi się o niej jako o jednej z najinteligentniejszych aktorek. Jej „dorosłe” role wciąż pokazuje, że ma w sobie wielki talent. „V jak Vendetta”, „Kochanice króla”, „Czarne łabędź” czy „Bracia” są na to dowodem.
Kirsten Dunst Mimo że magazyn „people” szybko uznał ją za jedną z najpiękniejszych kobiet na świecie, musimy przyznać, że nie jest typową pięknością. Charakterystyczna, zawadiacka, zaczynała karierę jako siedmiolatka, grając w „Nowojorskich opowieściach” Allena, by potem wystąpić w „Fajerwerkach próżności” Braina De Palmy z Melanie Griffith, Morganem Freemanem i Brucem Willisem w obsadzie. Zasłynęła jako dwunastolatka rolą w „Wywiadzie z wampirem”, za którą otrzymała nominację do Złotego Globu. W tym samym roku pojawiła się w „Małych kobietkach”, w następnym - w familijnym „Jumanji”. Grała regularnie w filmach różnego rodzaju, od kina wojennego, bo kino młodzieżowe i dramat czy komedie. Role w „Przekleństwach niewinności” czy „Dziewczynach z drużyny” przyniosły jej uwielbienie damskiego widza. Występy w „Spider-Manie”, „Melancholii” – sympatię płci przeciwnej.