Superdługie filmy, które stały się przebojami kinowymi

Wygląda na to, że lubimy oglądać przydługie filmy. Choć mogłoby się przecież wydawać, że jest inaczej. Niespełna trzygodzinny film w kinie wymaga od nas całych pokładów cierpliwości: tyłek trochę boli, coraz trudniej znaleźć dogodną pozycję, nie można sobie zrobić przerwy, wyjść na papierosa lub rozprostować nóg. A jednak wielkie kinowe hity często trwają około 160 długich minut. My natomiast nie narzekamy. Oto lista najdłuższych spektakularnych produkcji ostatnich lat.
Szeregowiec Ryan (2 godziny 50 minut) Steven Spielberg rzadko kiedy pozwala sobie na film krótszy niż dwie godziny. Wystarczy spojrzeć i porównać: „Park Jurajski” – 2 godziny i 7 minut, „A.I. Sztuczna inteligencja” – 2 godziny i 25 minut, „Raport mniejszości” – 2 godziny i 25 minut czy najnowszy „Lincoln” – 2 godziny i 29 minut. Najbardziej jednak ten słynny reżyser nie mógł się powstrzymać przy „Szeregowcu Ryanie”. Co prawda filmy wojenne z reguły są rozciągnięte w czasie – prócz zapierającej dech akcji, trzeba przecież w nim zawrzeć sceny dramatyczne, sceny pompatyczne, a nawet sceny obyczajowe. To nie taka prosta sprawa, bo każda z nich kosztuje przecież swoje cenne minuty.
Władca Pierścieni (każda część niespełna trzy godziny) Każdy „Władce Pierścieni” trwał niespełna trzy godziny. Fani jednak nie narzekali na nudę, z chęcią sięgając nawet po wersje rozszerzone filmów. Ba! Najwięksi hardkorowcy wybierali się do kina na maratony z „Władcą Pierścieni”, gdzie trzy długaśne filmy Petera Jacksona puszczano pod rząd. Trzeba jednak przyznać, że to wielkie przedsięwzięcie, jakim było zekranizowanie prozy Tolkiena, wymagało tak wielkiej staranności, a tym samym – długich ekranowych godzin. Drobiazgowy świat, mieniący się całą gamą barw i bohaterów nie dałby się zmieścić na węższym kawałku czasu. Wielu z nas oddałoby zresztą wiele, by móc w Śródziemiu zostać jeszcze dłużej.
Mroczny Rycerz Powstaje (2 godziny 45 minut) Christopher Nolan stopniowo się rozkręcał. Jego pierwszy „Batman” czyli „Batman: Początek” trwał 2 godziny i 20 minut, drugi, „Mroczny Rycerz” – już 2 godziny 32 minuty, ostatni natomiast – 3 godziny bez kwadransa. Wielu fanów batmanowej trylogii powie, że każda minuta okazała się tu istotna, inni jednak dowiodą bezzasadność niektórych sekwencji. Wbrew powszechnemu poglądowi, który każe nam uważać „nowego” Batmana za produkcję idealną, istnieje kilka mankamentów, które moglibyśmy mu wytknąć. Mimo to trzeba Nolanowi przyznać jedno: jego filmy, nawet wymagając od widza cierpliwości, mocno trzymają w napięciu. Oglądając je, nie wiercimy się w fotelu, a to o czymś świadczy.
Watchmen (2 godziny 43 minuty) „Watchmeni” są obecnie uznawani za jedno z najważniejszych i najlepszych osiągnięć w dziedzinie adaptowania komiksów. Możemy więc im wybaczyć rozwlekłość. To zresztą stało się już standardem, że kino superbohaterów wymaga od widza większego zasobu czasu niż na przykład komedie. Spójrzmy na kilka ostatnich produkcji: „Człowiek ze Stali” – 2 godziny i 23 minuty, „Iron Man 3” – 2 godziny i 10 minut, „Avengers” – 2 godziny i 22 minuty, a nawet „Superman” z 1978 roku – 2 godziny i 23 minuty!
Avatar (2 godziny 40 minuty) „Avatar” to prawdziwy przełom w kinematografii. Nie da się temu zaprzeczyć. Niestety nie jest to film bez wad. Najpopularniejszy zarzut, który stosowano w jego kierunku – to błahy scenariusz, dość płytki i bazujący na schematach wykorzystanych już w takich produkcjach, jak „Pocahontas” czy „Tańczący z wilkami”. Gdyby nie piękny świat zbudowany w zapierającym dech w piersiach 3D, trudno byłoby nie przysnąć w ciągu tych niespełna trzech godzin.
King Kong (3 godziny 7 minut) „King Kong” trafił do kin w 2005 roku, czyli dwa lata po „Władcy Pierścieni”. Film ten udowodnił zamiłowanie Petera Jacksona to produkcji spektakularnych i rozciągniętych w czasie. Dzisiaj wielu widzów trochę się na nim wyżywa, kręcąc nosem, że do poprzednich osiągnięć reżysera trochę błahy King Kong nie przystaje. Pytanie tylko: jakże mógłby przystawać, skoro to King Kong – historia o wielkim gorylu?! Nie porównujmy tej szlagierowej historii kinowej do fabuł tworzonych przez Tolkiena. Szczególnie, że tak naprawdę historię wielkiego ssaka w wykonaniu Petera Jacksona ogląda się naprawdę miodnie, a trzy godziny mijają nie wiadomo nawet kiedy. To naprawdę dobry i bardzo rozrywkowy remake.
Hobbit (2 godziny 49 minut i 2 godziny 41 munut) Za „Hobbita” dostało się po głowie Peterowi Jacksonowi już nie raz. I to właśnie za bezzasadne rozciąganie historii w czasie. Książka, na której reżyser oparł swoją spektakularną opowieść, to krótka i lekka przygodówka dla dzieci, tymczasem on rozbuchał ją do granic możliwości, dodając swoje rozwiązania i swoje postacie.
Wielu nazwało to odcinaniem kuponów, inni – skokiem na kasę, jeszcze inni wzdychali z zawodem: Jackson po prostu nie wie, kiedy ze sceny zejść. Na szczęście znalazła się też ogromna rzesza zadowolonych widzów, którzy na „Hobbita” gnają do kina bez jęków i stęków, a z seansu wychodzą usatysfakcjonowani. Pytanie o słuszność powstania tej adaptacji w świetle liczników oglądalności wypada więc trochę blado.