Shailene Woodley - kopia Jennifer Lawrence czy jej przeciwieństwo?

Na ekranie gości od najmłodszych lat. Na jej grę aktorską patrzy się z przyjemnością, myśląc: to naprawdę talent! Wygląda na skromną dziewczynę i chyba faktycznie tak jest – ta chlubna cecha regularnie wyłania się z wywiadów, których udziela. Jest jedną z najbardziej interesujących aktorek młodego pokolenia, zdolną do tego, by jeszcze namieszać w Hollywood. To ona regularnie depcze po piętach Jennifer Lawrence. Jest być może mniej seksualna i otwarta, ale nietrudno doszukać się podobieństw w karierze tych dwóch młodych aktorek. Shailene Woodley nie znosi strojnych sukienek, unika makijażu, najchętniej chodzi w dresie i co rano uprawia jogę. Kim jest dzisiaj w Hollywood i jakie ma szanse na wielką karierę? Najgłośniej zrobiło się o niej, gdy wystąpiła w docenionym przez krytykę filmie pt. „Spadkobiercy” z Georgem Clooneyem. Zagrała tu jego niepokorną córkę, a on wcielił się w postać zagubionego mężczyzny z problemami. Jej grę wyróżniła swego rodzaju naturalność. Woodley jak ulał pasuje do skromnych, niby niepozornych ról w dramatach, gdzie więcej należy grać emocjami niż ciałem. Chociaż trzeba przyznać, że ciało też ma świetne.
Akcja „Spadkobierców” rozegrała się na Hawajach, co wymusiło na Woodley prezentację całej siebie w skąpym bikini. Płaski brzuch, smukłe nogi, świetna figura – nietrudno było dostrzec w niej potencjał. Rola w „Spadkobiercach” przyniosła jej nominację do Złotego Globu i otworzyła na oścież drzwi do kariery. Niedługo po „Spadkobiercach” trafiła na plan innego, kameralnego filmu. W „Cudownie tu i teraz” kolejny raz została wystawiona na próbę grania emocjami i zdała ją perfekcyjnie. Wcieliła się w rolę skromnej, spokojnej i ułożonej dziewczyny, która wpada przypadkiem na typowego, licealnego imprezowicza, pewnego siebie i popularnego wśród rówieśników.
Mimo że ta dwójka okazuje się całkowicie z innej bajki, odnajdują płaszczyznę porozumienia, w grę zaczynają wchodzić poważniejsze uczucia. Film doceniony przez krytykę, niegłupi, naturalny, nienachalny, ustanowił Woodley gwiazdą kina niezależnego. Szczególnie że zamysłem reżysera było przedstawienie tej dziewczyny jak najbardziej naturalnie. W „Cudownie tu i teraz” wygląda dosłownie jak przeciętna nastolatka – nie ma makijażu, nosi zwykłe ciuchy, śmieje się nieco nerwowo. Mimo że Woodley pasuje jak ulał do kina niszowego, próbuje jednocześnie dostać się do wielkiego Hollywood. Z gorszym jednak skutkiem. Główną rolę w „Igrzyskach śmierci” zwinęła jej sprzed nosa Jennifer Lawrence, czyli jej największa rywalka. Załapała się za to do „Niezgodnej”, trylogii często porównywanej z „Igrzyskami”, a jednak cieszącej się znacznie mniejszą popularnością i uznaniem. Aktorce udało się zagrać w drugiej części „Niesamowitego Spider-Mana” samą Mary Jane. Niestety miała pecha i ostatecznie wycięto wszystkie sceny z jej udziałem.
Plotkowano, że przyczyną tego niepowodzenia była albo słaba gra aktorska Woodley (trudno w to uwierzyć), albo fakt, że fani bardzo narzekali na jej angaż. Mary Jane znana była z seksapilu, pewności siebie, jej niedoszła odtwórczyni wydawała się natomiast zbyt skromna. Producenci tłumaczyli jednak, że postać ta została wycięta z filmu, bo nie pasowała fabularnie do całości. Woodley musiała obejść się smakiem. Teraz do kin trafił kolejny skromny dramat z jej udziałem pt. „Gwiazd naszych wina”, nakręcony zresztą na podstawie wielkiego, amerykańskiego bestsellera autorstwa Johna Greena. Aktorka zagrała tu cierpiącą na raka dziewczynę, więc ponownie musiała uruchomić swoje standardowe talenty, na czele z grą na emocjach. Jak zwykle jej grze aktorskiej nie można nic zarzucić.
Co dalej? Zobaczymy. Miejmy nadzieję, że młodej i bardzo zdolnej aktorce uda się wyjść z cienia zgarniającej całą uwagę czerwonego dywanu i publiki Jennifer Lawrence. Nie posiada tak „nachalnej” osobowości, a jednak jest bez wątpienia warta uwagi. Ma mniej szczęścia w Hollywood, a jednak wystarczająco dużo, by zrobić tu niemałe zamieszanie. Czekamy!