Paloma Faith - dziewczyna zupełnie niedzisiejsza

Słyszeliście o Palomie Faith? To kolejna interesująca wokalistka, która zasila brytyjski rynek muzyczny, pełen –aż pozazdrościć – masy interesujących artystek. Muzycznie stawiana jest obok takich dziewczyn, jak Duffy, Florence And The Machine czy Amy Winehouse. Takie porównanie nie do końca jednak charakteryzuje twórczość tej energetycznej i zawadiackiej wokalistki. Śladów jej artystycznego ducha trzeba by szukać gdzieś znacznie wcześniej – w głębi lat 50, bo to na nich się wzoruje Paloma Faith. Chcąc być jednak dokładniejszym, należy zaznaczyć, że jej nowa płyta, „Fall to Grace”, jest całkowicie trudna do sklasyfikowania. Znajdziemy tu zarówno soulowe kawałki, sentymentalne ballady, a także klubowy hit. Można by jej zarzucić, że jest przestylizowana, a w jej kreacji brakuje naturalności. Ten pogląd zbliża ją do innej artystki – Lany Del Rey – krytykowanej jeszcze niedawno za wykreowanie własnej postaci, biografii i zamierzone marketingowe chwyty. Mimo jednak dokładnie przemyślanych stylizacji Lana obecnie robi zawrotną karierę. Natomiast Paloma wydaje się być w swoim wizerunku bardziej spontaniczna. Nawet jej kompozycje brzmią naturalniej, jakby były śpiewane swobodniej, choć podszyte żartem nie do końca poważnej dziewczyny. Bo taka jest Paloma – nie do końca poważna. Zadebiutowała w 2009 roku singlem „Stone Cold Sober”, a potem wydała płytę pt. "Do You Wanna the Truth or Something Beautiful?", która nie tylko zdobyła status platyny na rynku brytyjskim, ale i utrzymywała się na liście TOP40 przez 40 tygodni.
Wokalistka zauroczyła swoich słuchaczy melodyjnością wykonywanych kompozycji, szczerymi emocjami, żartem, a także – być może przede wszystkim – niezwykłym głosem, trochę słodkim, trochę chropowatym, bardzo charakterystycznym i silnym. Paloma jest również nieprzeciętnie kreatywna. W wywiadach opowiada o tym, jak jej rodzice właśnie na kreatywność od zawsze stawiali największy nacisk. Nie na umiejętność pisania, czytania czy liczenia – ale na rozwój wyobraźni. Nic zatem dziwnego, że zanim zaczęła zarabiać śpiewaniem, imała się różnych zajęć, ale zupełnie niecodziennych. Pracowała jako asystentka magika (była przecinana w połowie), studiowała wiedzę teatralną, malowała, ale i również grała w filmach i to dość głośnych. W 2007 roku wystąpiła w „Dziewczynach z St. Trinian” w reżyserii Olivera Parkera i Barnaby’ego Thompsona.
W filmie wystąpił również znany i lubiany Colin Firth, a także Russel Brand i kilka dobrze zapowiadających się młodych aktorek. Rzecz dotyczyła historii szkoły dla „młodych dam”. W 2009 roku z kolei Faith wystąpiła w dwóch produkcjach. Jedną z nich był horror pt. „Lęk”, gdzie mogliśmy zobaczyć również naszą rodzimą gwiazdę – Igę Wyrwał, drugą – świetny „Parnassus” Terry’ego Gilliama z ostatnią rolą Heatha Ledgera. Paloma wcieliła się tu w rolę Sally. Mimo dobrze zapowiadającej się kariery filmowej, wybrała jednak muzykę. Choć kto wie – może jeszcze kiedyś zobaczymy ją na ekranie. Dzisiaj ma 27 lat i pewnie wiele muzycznych planów w głowie. Prawdopodobnie pozostanie już w swojej ukochanej stylistyce retro, będzie wciąż „nie na czasie” i niczym wyrwana ze starego filmu. To krzepiące jednak, że wśród zwykłego popu, znajdują się takie „rodzynki” jak ona – barwne jak kolorowe papugi, ale przede wszystkim kreatywne. Dziewczyny z krwi i kości, autentyczne i zupełnie niedzisiejsze.