Oceana - śpiewająca przedstawicielka całej Europy

Kiedy ogłoszono, że to piosenka Oceany pt. „Endless Summer” zostanie oficjalnym hymnem na Euro 2012, wśród odbiorców tej wiadomości pojawiło się wielu zdziwionych. Pytaliśmy, kim w ogóle jest ta Oceana, skąd się wzięła i czemu akurat ona ma zaśpiewać nam na Euro? Wielu słuchaczy podchodziło sceptycznie również do samej piosenki. Obecnie piłkarski utwór często gości w stacjach radiowych ku zadowoleniu niektórych (świetny hit na lato, wpada w ucho) i ku zniesmaczeniu innych (mało oryginalne i bez polotu?). Tym, którzy jej nie znali, warto wyjaśnić, kim jest enigmatyczna Oceana, bo to bardzo pozytywna i uśmiechnięta postać. A także – co najważniejsze – utalentowana. Wśród polskich słuchaczy Oceanę znają na pewno fani Międzynarodowego Festiwalu w Sopocie. To tutaj artystka otrzymała w roku 2009 nagrodę publiczności, czyli Bursztynowego Słowika. Było to niedługo po wydaniu jej debiutanckiego krążka, który na rynek wszedł tego samego roku w maju. „Love Supply” - to stąd pochodzi najsłynniejsza jej piosenka (oczywiście po „Endless Summer”) pt. „Cry, Cry”.
Krążek Oceany recenzenci chwalili przede wszystkim za melodyjność i ogromny optymizm, którym wokalistka potrafi zarażać w swoich utworach. Słychać tu było wpływy Jamesa Browna czy legendarnej Etty James, choć całość została utrzymana w popowym, lekkim klimacie. Polscy widzowie telewizyjni poznali Oceanę jeszcze przy kilku innych okazjach. Doceniona w Polsce na festiwalu w Sopocie wraca tu chętnie, a w Warszawie czuje się jak w swoim drugim domu. Jest częstym gościem teleturnieju „Jaka to melodia?”, a także była uczestniczką bijącego niegdyś rekordy popularności show – „Tańca z gwiazdami”. Pojawiła się w XI edycji, radziła sobie całkiem nieźle, ale zrezygnowała z dalszej rywalizacji z powodu ciąży. Co ciekawe hit na Euro wyśpiewany przez Oceanę, nie został nagrany w jej ulubionej stylistyce. „Endless Summer” w oryginale to kawałek reagge, łagodny, odprężająco – relaksujący. Refren z wersji przygotowanej na Euro stanowił jedynie mały jego fragment. Po odsłuchaniu piosenki menadżer wokalistki stwierdził, że brzmi ona nieco jak okrzyk sportowy.
Namówił ją, by przerobiła utwór na piosenkę piłkarską – robiła to więc kilkukrotnie. Ostateczną wersję zaprezentowała przed przedstawicielami UEFA. Przyjęło się, zostało zaakceptowane. Oceana jest z tego powodu szczęśliwa – nie tylko dlatego, że hit zagwarantował jej promocję na całą Europę, ale również z tego powodu, że sama jest fanką piłki nożnej.
Równocześnie artystka nagrała już kolejny album, pozostały tylko prace wykończeniowe. Wkrótce więc pojawi się on na sklepowych półkach, choć trzeba ostrzec przyszłych nabywców – utwory na nim zawarte znowu będą całkiem inne, niż ten nagrany na Euro. Oceana uwielbia soulowe klimaty. Kocha również ballady, a także wcześniej wspominane reggae. Nie obcy jest jej także hip-hop oraz funk. Artystka łączy więc czarną muzykę z białą, tradycyjne style ze współczesnymi, śpiewa więc ponad podziałami, a wszystko to, co robi, można ująć jako naprawdę ambitny pop.
Jest Niemką, ale „międzynarodową” - w dzieciństwie kursowała ze względu na życie zawodowe rodziców między Hamburgiem a Paryżem. Jej mama jest projektantką mody, ojciec – didżejem. Oprócz tego mieszkała w Londynie, Nowym Jorku i Los Angeles. Idąc w ślady ojca, szybko zaczęła zarabiać na swoich występach. Czuje się obywatelką całej Europy, więc być może wybór akurat jej piosenki na oficjalny hymn Euro, wcale nie jest tak nietrafiony, jak twierdzą niektórzy?