Lykke Li - dziewczyna o złamanym sercu

Lykke Li to najlepsze, co mogło się przytrafić ostatnimi czasy muzyce pop. Szwedzka, opętana dźwiękami i niezwykle wrażliwa wokalistka zatacza ostatnio coraz szersze kręgi, podbijając kolejne serca słuchaczy. Najbardziej cenimy w niej autentyzm. Lykke Li nie jest plastikową gwiazdą, która odnalazłaby się na pierwszych stronach tabloidów. Wystarczy przyjrzeć się jej koncertom, by stwierdzić, że dla tej dziewczyny naprawdę najbardziej liczy się muzyka. Dobra muzyka. Tańczy jak oszalała, przeżywa, zdarza się, że płacze. Dziś na koncie ma już trzy płyty. Ostatnia pt. „I Never Learn” trafiła na sklepowe półki z początkiem maja tego roku. Lykke Li pochodzi z artystycznej rodziny. Jej matka jest fotografką, ojciec muzykiem. Życie tych dwojga sprzyjało przeprowadzkom w ciekawe miejsca. Rodzina najpierw mieszkała w Sztokholmie, potem w Portugalii, spędzając zimy w Nepalu i Indiach. U progu dorosłości Lykke Li zaliczyła również swój nowojorski epizod. Od początku chciała śpiewać i tworzyć. To jedna z tych artystek, którym udało się rozpocząć karierę w internecie. Zaczęło się od publikacji utworu "Tonight" na słynnym portalu MySpace, później przyszedł czas na EP-kę (był rok 2007), aż wreszcie na pierwszy album ("Youth Novels", luty 2008).
Recenzujący go krytycy wiedzieli, że mają do czynienia z czymś niezwykłym. Niby to pop, a jednak trochę inny – mądrzejszy, subtelniejszy, bardziej soulowy i elektroniczny. "Pierwszy album był o pragnieniu miłości, drugi o niemożliwości otrzymania miłości, które pożądasz. Myślę, że trzeci jest o ucieczce i rozpieprzeniu" – opowiada Lykke Li o swoim dorobku. Można zatem powiedzieć, że całą jej twórczość da się zamknąć w jedną klamrę opatrzoną etykietką „miłość”. Byłoby to jednak niewiele mówiące uogólnienie. Która bowiem ze współczesnych wokalistek nie śpiewa o miłości? Robią to wszystkie, często, nachalnie i nie do końca prawdziwie. Tymczasem Lykke Li nie jest kolejną, infantylną Taylor Swift czy kolorową, a jednocześnie przezroczystą Katy Perry. W jej muzyce jest nie tylko miłość, ale również prawda. Płyta „I Never Learn” posiada niewyszukaną genezę. Artystka napisała ją pod wpływem rozpaczy po nieudanym związku. Nic dziwnego, że jest tak bardzo emocjonalna i melancholijna jednocześnie. Gdzieś wśród inspiracji pobrzmiewa tutaj Kate Bush, może trochę Tori Amos, a nawet Van Morrison. Artystka dla odmiany ominęła tu uczucie w kokon chłodu – potęgują to alternatywne dźwięki, jakie znamy z jej twórczości.
Chłód ten, rodem ze Skandynawii, utwierdza słuchaczy w przekonaniu, że nie mają do czynienia z kolejną, jęczącą gwiazdeczką. Lykke Li kilkukrotnie zaznaczała w wywiadach, że nie chce by ją traktowano jako wokalistkę pop. Ta płyta jest właściwym krokiem, by taki cel osiągnąć. To artystka jednocześnie prostolinijna i dzika, pierwotna i wrażliwa, hipnotyzująca muzyczna ekshibicjonistka. Lykke Li wkrótce zawita do Polski – już 4 lipca wystąpi na scenie głównej gdańskiego Openera. Czego widzowie mogą się spodziewać po jej show? Przede wszystkim emocji - niezakłamanych, autentycznych, poruszających. Jak dobrze, że w błyszczącym świecie celebrytów wciąż mamy gwiazdy, które nie kłamią, nie są rozpisanym w biurze marketingowców produktem. Lykke Li jest prawdziwa. Warto więc posłuchać, co ma do przekazania.