Książki z Pulitzerem, które powinien przeczytać każdy facet

Nagrody zobowiązują. Dlatego tak chętnie oglądamy oscarowe filmy, bo choć zdarza się, że czujemy się po ich seansie zawiedzeni, to jednak w większości przypadków okazują się to dzieła co najmniej warte uwagi. Wybierać książki do przeczytania można tym samym systemem – kierując się przyznanymi im nagrodami. Nobel to dobry wyznacznik, ale bywa, że proza noblistów może się okazać zbyt przytłaczająca na relaksujące wieczory. Może więc Nagroda Pulitzera? To jedna z najsłynniejszych amerykańskich nagród co roku przyznawanych w dziedzinie dziennikarstwa, literatury i muzyki. Wśród jego laureatów znalazło się wielu pisarzy, uprawiających świetną i bardzo męską prozę.
Cormac McCarthy, Droga „Droga” to jedna z tych kultowych książek, o których słyszał prawie każdy. Wszyscy ci, którzy jeszcze nie się do końca przekonani, czy po nią sięgnąć lub nie mieli jeszcze na to czasu lub okazji, powinni wycofać swoje wątpliwości i zwlekania. Powieść McCarthy’ego to jedna z lepszych i bardziej wciągających historii, która rozgrywa się w świecie po zagładzie. Gdy tylko oswoimy się ze specyficznym stylem pisania autora, pójdzie jak z płatka – nie będziemy mogli się wręcz oderwać. Historia o ojcu i synu próbujących przetrwać w postapokaliptycznych warunkach, zmagających się z głodem, bólem i narastającym złem porusza i działa na wyobraźnię. Głosi też prawdę o autentycznym męstwie.
Richard Russo, Koniec Empire Falls Richard Russo to pisarz nie znany zbyt dobrze w Polsce, a szkoda. Jego książki iskrzą dowcipem, czytają się lekko, z przyjemnością i z szerokim uśmiechem na twarzy. „Koniec Empire Falls” otrzymała Pulitzera w 2002 roku. Niedługo potem nakręcono na jej podstawie miniserial z Paulem Newmanem i Edem Harrisem, który z kolei zgarnął Złote Globy. Czy to nie wystarczająca rekomendacja? Akcja tejże historii przenosi nas do małego, prowincjonalnego miasteczka, gdzie Miles Roby, poczciwy i trochę zagubiony bohater, prowadzi własną restaurację. Parada osobliwych postaci, które się tu przewijają, pokazuje wady i zalety miejsca, w którym wszyscy wszystko o sobie wiedzą. Książka podnosi wiele wątków, w tym wątek spełnionego mężczyzny i trudne relacje ojca z synem.
Larry McMuntry, Na południe od Brazos Larry McMuntry, choć również niezbyt popularny w Polsce, ma na koncie tytuły, o których słyszało wielu maniaków kina. „Czułe słówka” czy „Ostatni seans filmowy”, słynne i ważne filmy dla amerykańskiej kinematografii, zostały nakręcone właśnie na postawie jego prozy. Na ekran, tym razem mały w formie miniserialu, została przeniesiona również powieść „Na południe od Brazos” – dziś wielu sympatyków Dzikiego Zachodu uważa tę produkcję za genialną, zachwycającą, najlepszą w swoim rodzaju. McMuntry to mistrz historii o zmierzchu Dzikiego Zachodu, a wspomniana powieść to jego szczytowe osiągnięcie. Epicka rozrywka, pełna znajomych wątków (rewolwerowiec, Indianie, saloon, bandyci, szeryf itd.) przeznaczona dla prawdziwych mężczyzn.
John Updike, Cykl powieści o Króliku John Upidke to kolejny słodko-gorzki amerykański pisarz, którego prozę czyta się, na przemian poddając się refleksji, bądź wybuchając śmiechem. Najsłynniejszym jego osiągnięciem jest cykl książek o Króliku: „Uciekaj, Króliku”, „Przypomnij się, Króliku”, „Jesteś bogaty, Króliku”, „Królik odpoczywa” oraz „Miłosne kawałki”. Każda z nich stanowi kawałek błyskotliwej, krwistej i dowcipnej prozy, opisującej losy przedstawicieli amerykańskiej klasy średniej, jednak uniwersalnie sięgającej do życiowych dylematów każdego mężczyzny niezależnie od miejsca zamieszkania. Updike brawurowo pisze o wierze, seksie, spełnieniu, satysfakcji oraz śmierci.
John Steinbeck, Grona gniewu Jeden z najsłynniejszych autorów w całym tym gronie. Pisarz wybitny, absolutny klasyk, ale dzięki swojemu wyrazistemu, giętkiemu językowi zdolny spodobać się nawet mniej zaprawionym w lekturze czytelnikom. „Grona gniewu” to jedno z jego donioślejszych dokonań (tuż obok „Mysz i ludzi”, „Na wschód od Edenu” czy „Tortilla Flat”). Opowiada historię pewnej rodziny, która w dobie wielkiego kryzysu, jest zmuszona opuścić swoją farmę i udać się do Kalifornii w poszukiwaniu pracy zajęcia i szczęścia. Proste prawdy, wzruszenia oraz manifest wygłoszony a propos wielkich zmian społecznych.
Ernest Hemingway, Stary człowiek i morze Wielu z was prawdopodobnie już dawno położyło „bana” na tej książeczce. Lektura we wczesnych latach szkolnych niekoniecznie musiała wzbudzić wasze zainteresowanie. A warta uwagi jest niewątpliwie, szczególnie, że napisał ją laureat nie tylko Pulitzera, ale i Nobla. To wspaniała i uniwersalna historia o walce, zwycięstwie i przegranej. Warto wrócić po latach z większym rozumem i większym doświadczeniem.