Kora i Maanam - królowa polskiego rocka

Jest niekwestionowaną ikoną polskiego rocka. Nieodwracalnie zapisała się w historii naszej rodzimej muzyki nie tylko energetycznymi utworami, ale sceniczną charyzmą i rozbrajającą bezkompromisowością. Na scenie była (i nadal jest) niczym wulkan. Nigdy nie potrafiła się oszczędzać, zdzierała gardło, podgrzewała publikę, która w szalonej ekscytacji wyśpiewywała wraz z nią słowa piosenek Maanamu. Nazwano ją legendą zanim jeszcze skończyła karierę, a kończyć jej na razie nie zamierza. Nadal nie pozwala o sobie zapomnieć. Już jakiś czas temu pojawiła się w roli jurorki w popularnym muzycznym show „Must Be The Music”. Byli tacy, co krytykowali jej wybór, inni zachwycali się kolejną możliwością spotkania z ulubioną gwiazdą. Nie trzeba zgadzać się z opiniami Jackowskiej, przytakiwać niejednokrotnie bardzo subiektywnym wypowiedziom, jedno należy jej jednak przyznać – Kora nie utraciła swojej charyzmy nawet w nawet w najmniejszym stopniu. Choć dzisiaj ma już 60 lat. Karierę rozpoczęła w latach 80. dołączając do zespołu swojego męża „Maanam”. Ona pisała teksty piosenek, on komponował. Ich małżeństwo przetrwało 13 lat. Przyniosło nam wiele niezapomnianych kompozycji takich, jak „Boskie Buenos”, „Cykady na Cykladach”, „Ta noc do innych jest niepodobna”, „Nie poganiaj mnie, bo tracę oddech”. Przez długi czas zespół intensywnie koncertował, dając nawet 400 występów rocznie. Po rozstaniu z mężem Kora nie ukrywała w wywiadach, że bardzo trudno się z nim pracowało. Niewygodny również był fakt, że przez długi czas, mimo że całkowicie poświęciła się muzyce, nie mogła liczyć na zbyt duże finansowe profity. Pieniądze przyszły z czasem, wraz z wejściem do radia, które i tak później odwróciło się od zespołu. Występom w tamtych, zbuntowanych czasach towarzyszyło szalone, punkowe życie. Kora dzisiaj przyznaje, że bez używek trudno byłoby przetrwać zabójcze tempo życia, dwa duże koncerty dziennie, brak snu. Marihuana i haszysz „blokowały” wycieńczenie organizmu. Można było szaleć, śpiewać, czerpać pełną przyjemność z rockowego stylu życia. Mąż Kory wypowiada się o latach 80. z większą rezerwą. Wspomina tamte chwile jako niezwykle męczące, wyczerpujące, nie zawsze wesołe – miejsca, w których bywali po godzinach były podejrzane, tu bawili się cinkciarze i prostytutki.
Kora to posiadaczka wrażliwej i indywidualnej duszy. Wychowywała się w domu dziecka, była najmłodsza z pięciorga rodzeństwa. Ojciec zmarł bardzo wcześnie (zanim do tego doszło, nieustannie był na rauszu), matka schorowana nie mogła odpowiednio zająć się swoimi dziećmi. Niełatwe dzieciństwo przyczyniło się do głębi i autentyczności tekstów Kory. Mimo tego w dyskografii wokalistki przeważają „rockandrolle”, utwory pisane i grane z pazurem, rozgrzewające, wybitnie energiczne.
Kora to nie tylko Maanam, ale wiele projektów solowych. Mocno związana z krakowskim środowiskiem na początku lat 80. występowała u boku Jerzego Stuhra i Ewy Kolasińskiej. Nagrała płytę z Pudelsami, śpiewała na Przeglądach Piosenki Aktorskiej, solowych płyt nagrała trzy. Wydała również tomik poezji (1989) oraz autobiografię (1992). Dzisiaj czekamy na jej kolejną solową płytę. A może rozszerzenie jej książki? Wszak od 10 lat w jej życiu prawdopodobnie jeszcze wiele się wydarzyło i wydarzy.