Florence and The Machine - kim ona właściwie jest?

Kim jest Florence? To artystka pełną gębą, można by powiedzieć. Ekscentryczna, zwariowana, prawdziwy wulkan energii, a do tego jedyna w swoim rodzaju. Nie kopiuje, nie naśladuje, tworzy na przekór – mimo to jej płyty się sprzedają. To bogini współczesnej muzyki, ale tej na wysokim poziomie. Bez wahania można prorokować Florence długą, barwną karierę. Bo Florence and the Machine to prawdziwy hit, to formacja, którą należy polecać. Florence dorastała w Camberwell w południowym Londynie. Jej matka była profesorem historii, ojciec pracował w branży reklamowej. Żyła w uprzywilejowanym środowisku, chodziła do szkoły prywatnej. Istniała z daleka od dewiacji, przemocy, patologii – co często ma miejsce wśród młodych, zbuntowanych muzyków, którzy postanowili się wybić i uciec od swoich korzeni. Nie była jednak wzorową uczennicą – kiepska z matematyki, dobra w chórze. Bardzo często kłóciła się z matką. Uciekała w muzykę. I dobrze. Bo od początku wykazywała się w tej dziedzinie ponadprzeciętnymi umiejętnościami. Tworzyła swoje piosenki wraz z przyjaciółką Isą Summers – szczęśliwie właścicielką małego studia nagraniowego. Kiedy wokalistka rozstała się z chłopakiem, zaszyły się we dwie w Londynie i pracowały nad repertuarem. Ze złości na nieudane związki powstała pierwsza płyta Florence – „Lungs”. Osiągnęła sukces – krążek w samej Wielkiej Brytanii trzy razy pokrył się platyną. To stamtąd pochodziły takie hity, jak: "Rabbit Heart (Raise It Up)", "Drumming Song", "Kiss with a Fist". Rytmiczne I melodyjne połączenie inie rocka i popu podbiło świat. Florence ma 25 lat i bez skrupułów opowiada o swoich imprezowych ekscesach. Przyznaje się, że dużo pije (tak przecież robią artyści), choć ostatnio trochę przystopowała. „Bycie artystą to praca” – stwierdza. Powszechnie znane są anegdoty o tym, jak to budziła się rano całkiem zalana na dachu pubu w kostiumie postaci z komiksu, czy o tym, jak tworzy tylko i wyłącznie na rauszu. Moje życie jest „niczym podróż na kwasie” – mawia. Lubi kokietować dziennikarzy, jest bardzo ekspresywna i gadatliwa. Choć są tacy, którzy zarzucają jej zbyt górnolotne maniery – wszak wychowywała się w bogatej rodzinie. Ma już na koncie drugą płytę. „Ceremonials” weszła na rynek w październiku zeszłego roku. Słuchacze zachęceni oryginalną twórczością wokalistki już w pierwszym tygodniu sprzedaży zakupili 90 tysięcy egzemplarzy. Krążek zbiera świetne recenzje, mimo że… Florence zeszła się już z chłopakiem, z którym rozstawała się tuż przed nagraniem pierwszego krążka, a to przecież tamto rozstanie było jej pierwszą inspiracją. Szczęście w miłości jak widać nie odbiło się na jakości nagrań. A chłopak, wysoko postawiony pracownik dużego wydawnictwa, podobno jest dla niej dobry. Florence ma niebanalne pomysły na swoją muzykę. Czasem zamiast instrumentów perkusyjnych używa ścian studia, tworzy melodię przy fortepianie, chociaż nie potrafi na nim grać. Jest diabelsko zdolna – po prostu. Podobnie jak w muzyce, także w życiu ma dziwaczne pomysły – chciałaby na przykład mieć na własność swój kościół. Albo gotycki zamek.