Angelina Jolie - przemiana, której nikt się nie spodziewał

Angelina Jolie to jedna z najpiękniejszych, a przy tym najbardziej charakterystycznych aktorek Hollywood. Niebanalną urodę odziedziczyła po rodzicach – kocie, seksowne spojrzenie po matce (Marcheline Bertrand), ponętne usta po ojcu (świetny aktor, laureat Oscara, Jon Voight). Jej wygląd nie nigdy nie pasował do delikatnej, ułożonej i dystyngowanej dziewczyny. Nic więc dziwnego, że Angelina od samego początku nie dała się wcisnąć w żadne schematy. Będąc nastolatką, kolekcjonowała noże i mówiła, że w przyszłości będzie się zajmować organizacją pogrzebów. Dalej było jeszcze bardziej niestandardowo. Kiedy pojawiała się na czerwonym dywanie zawsze robiła wokół siebie sporo szumu i zamieszania. Jej prowokacyjne wypowiedzi szły w parze z mrocznym, nieokiełznanym wizerunkiem. „Prawdziwa diablica” – można było sobie pomyśleć. Nie zważając na konwenanse i etykiety, mówiła tylko to, na co miała ochotę. Z przyjemnością odsłaniała tatuaże, snuła opowieści o swoich kochankach, lesbijskich skłonnościach i myślach o samobójstwie czy narkotykowym epizodzie.
Nie potrafiła się dogadać z ojcem, który przestał się interesować rodziną, gdy miała zaledwie roczek (choć hojnie jej to wynagradzał finansowo) i to jego obwiniała za swój niepokorny stan duszy. Dużo mówiło się o jej biseksualnych skłonnościach, szalonym związku z Billym Bobem Thorntonem i niejednoznacznych relacjach z bratem. Równolegle z prowokacjami Angelina wyrabiała się w aktorstwie. Pierwszy raz na ekranie pojawiła się w 1995 roku w średnio udanym filmie science-fiction pt. „Cyborg”. Od zawsze grała odważnie, nie sposób było na nią nie zwróci uwagi. Oglądaliśmy ją między innymi w „Hakerach”, „Prawdziwych kobietach”, „Grze w serca” czy w „Gii”. Wielki sukces przyszedł w roku 1999, kiedy niemalże skradła cały film grającej z nią wielkiej ówcześnie gwieździe, Winonie Ryder i zgarnęła Oscara za drugoplanową rolę chorej psychicznie młodej dziewczyny w „Przerwanej lekcji muzyki”. Jej kariera nabierała rozpędu. „Kolekcjoner kości”, „Grzeszna miłość” czy „60 sekund” to kolejne gorące tytuły z filmografii Jolie. Następny przełom nastąpił wraz z nie najlepszym „Tomb Raiderem” – tym razem nie dotyczył kariery, a życia prywatnego. Praca na planie adaptacji słynnej gry komputerowej wiązała się z wyjazdem do Kambodży. Stamtąd aktorka wróciła odmieniona. Nędza, bieda, cierpienie, których tam, w odległym świecie, była świadkiem, do głębi ją poruszyły. Postanowiła wtedy działać. Zwróciła się wówczas do ONZ o informacje o innych miejscach dotkniętych takimi problemami. Z własnej woli zaczęła je odwiedzać i pomagać. Nie szczędziła również swoich pieniędzy – choćby na rzecz uchodźców w Afganistanie przekazała milion dolarów.
Wkrótce została ambasadorem dobrej woli z ramienia ONZ i do dziś działa aktywnie na rzecz biednej ludności z dalekich krajów. Kambodża przyniosła jeszcze jedną zasadniczą zmianę w jej życiu. Jolie odwiedzając tamtejszy sierociniec, postanowiła adoptować małego chłopca. Z niepokornej gwiazdy z miejsca stała się matką – wrażliwą na krzywdę i niesamowicie opiekuńczą. Dzisiaj ma już szóstkę dzieciaków. Grała przeważnie role charakterystyczne, spektakularne. Z jakością filmów, w których się pojawiała, bywało jednak już różnie. Do nienajlepszych należała również produkcja akcji pt. „Mr. & Mrs. Smith”, ale za to znowu przełomowa. To tu, na planie filmu, aktorka poznała Brada Pitta, który już wkrótce został jej partnerem życiowym – zaczął dzielić z nią pasje i tworzyć prawdziwą rodzinę. Co prawda nie obyło się bez pokrzywdzonych – to dla Angeliny aktor zostawił Jennifer Aniston – jednak z perspektywy czasu trzeba przyznać, że był to słuszny wybór. Nie istnieje obecnie w Hollywood lepiej dopasowana, ładniejsza para. Z czasem aktorka zmniejszała częstotliwość pojawiania się na ekranie. Grywała już tylko w wybranych produkcjach, które były w stanie w jakiś sposób ją zainspirować. Tak też było z „Oszukaną” Clinta Eastwooda, w której wystąpiła w głównej roli. Reżyser stał się dla niej idolem – zaimponował opanowanym sposobem pracy, wnikliwym myśleniem, atmosferą, którą potrafił stworzyć na planie. Wkrótce sama zapragnęła stanąć za kamerą.
Pierwszy jej film to „Kraina miodu i krwi” z 2011 roku podejmujący ważny temat gwałtów i rabunków na ludności cywilnej podczas konfliktu na Bałkanach. Film został przyjęty z umiarkowanym entuzjazmem, uznany w dużej mierze za „nadęty moralitet”. Angelina jednak nie odpuściła, stawiając na rozwój i dalsze wyzwania. Już w krótce do kin trafi jej kolejne dzieło, czyli „Unbroken”, nad którego scenariuszem pracowali sami bracia Coenowie. Rzecz opowiada o olimpijczyku, który w trakcie II wojny światowej trafił do japońskiej niewoli. Mimo że Angelina coraz rzadziej gości na ekranie, wciąż jest o niej głośno. A to za sprawą zaangażowanej działalności humanitarnej, życia rodzinnego lub oczywiście ostatniej odważnej decyzji - obciążona genem, który radykalnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi i jajników, postanowiła poddać się podwójnej mastektomii.
"Teraz mogę powiedzieć moim dzieciom, że nie muszą się bać, że stracą mnie z powodu raka piersi. To była trudna decyzja, ale ona w żaden sposób nie umniejsza mojej kobiecości" – zwierzyła się w szczerym artykule napisanym dla „New York Timesa”. Już wkrótce podejmie się również usunięciu jajników. Wieść o tych działaniach okazała się dla całego świata nie tylko szokująca, ale także inspirująca. Troska o cały świat, własną rodzinę, a także o siebie, chęć spełniania się, realizowania w różnych dziedzinach, wielkie ambicje – to cechy, których nie spodziewaliśmy się po niegdyś niepokornej i nieokiełznanej aktorce. Niedawno może zbyt szczupła, zbyt słaba, trochę mizerna, dziś już wraca do formy. Gdy pokazała się na ostatniej gali rozdania Oscarów, cały świat oniemiał i nie potrafił oderwać od niej wzroku. Angelina Jolie to nie kolejna seksbomba, ale ważna ikona swoich czasów. To niezłomna kobieta zdolna zaimponować mężczyznom.