Alfred Hitchcock - stary zboczuch czy miłośnik kobiet?

Alfred Hitchcock to chyba jedna z najsłynniejszych postaci filmu. Nie ma chyba osoby, która nie kojarzyłaby w jakiś sposób tego otyłego pana zwanego „mistrzem suspensu”. Wkład Hitchcocka w historię kina jest gigantyczny i niepodważalny. To jemu zawdzięczamy takie znamienite produkcje, jak „Ptaki”, „Psychoza”, „Północ-północny zachód”, „Człowiek, który wiedział za dużo”, „Okno na podwórze”, a także popularny serial pt. „Alfred Hitchcock przedstawia”. Nie będzie przesadą, jeżeli dojrzymy w „Alfim” przejawy geniuszu. To człowiek, który wybitnie znał się na swoim fachu, przecierał ścieżki, przerażał regularnie i jednocześnie zachwycał. Prywatnie był jednak dziwnym człowiekiem-ekscentrykiem nie bez wad, a w zasadzie cały był bardzo „wadliwy”. Hitchcock był zakompleksionym człowiekiem. W szczytowym momencie swojego obżarstwa przy wzroście 170 cm ważył aż 150 kilogramów. Mówiło się, że ma problemy z potencją, o czym on sam żartował otwarcie i bez ogródek. Ani trochę ładny, ani trochę przystojny, raczej karykaturalny – daleko mu było do wizerunku amanta. Tymczasem posiadał ogromne ciągoty i pragnienia – stąd legendy na temat jego sprośnych żartów i… zachowań. Do kobiet miał stosunek szczególny. Potrafił na pożegnanie niejednej z zaskoczenia wepchnąć język do ust, chwycić za kolano, dotknąć w miejscu nieodpowiednim. Z jego ciągotami musiały mierzyć się piękne aktorki, które zatrudniał do swoich filmów.
Te często nie tylko czuły się osaczone (Hitchcock nie zezwalał na spotkania z innymi mężczyznami, wybierał sukienki, podsłuchiwał, śledził, a nawet starał się napastować), ale miały powody, by się przestraszyć. Hitchock był nadzwyczajnie pamiętliwy – z pomocą brutalnych scen filmowych mścił się na odrzucających go kobietach. Znana jest jego niezdrowa relacja z główną gwiazdą „Ptaków” – Tippi Herden. Reżyser czuł wyjątkową słabość do tej zjawiskowej aktorki, która zasłynęła właśnie dzięki jego filmom. Gdy jednak stawiała opór przed jego zalotami Hitcha, ten szykował zemstę w postaci scenariusza i sposobu jego realizacji. Z satysfakcją obserwował bezradność Tippi na planie, gdy ta broniła się przed prawdziwymi ptakami atakującymi i zadrapującymi jej twarz i szarpiącymi włosy (na potrzebę „Ptaków”) lub biorąc udział w trudnej, choć zupełnie niepotrzebnej scenie gwałtu („Marnie”). Całkiem niedawno stacja HBO zrealizowała film telewizyjny pt. „Dziewczyna Hitchcocka” opowiadający właśnie o toksycznym „związku” Tippi z Alfim. Rzecz ukazuje ciemne oblicze reżysera, który w wyniku własnym kompleksów i z pomocą chorej wyobraźni, potrafił posunąć się do okropieństw o sporych rozmiarach.
Mniej więcej w tym samym czasie na ekranach kin pojawił się film biograficzny pt. „Hitchcock” z Anthonym Hopkinsem i Scarlett Johansson skupiający się na pracy reżysera przy „Psychozie”. Tym razem jego twórcy ułagodnili sylwetkę filmowego geniusza, zaznaczając przy tym ważną rolę żony Almy w jego życiu i twórczości. Kobieta ta dla Hitchcocka zrobiła naprawdę wiele, poświęcając się na całej rozciągłości – pomagała mu przy realizacji filmów, była jego prawą ręką i świetnym doradcą.
Zawsze jednak stała w cieniu Afiego i cierpliwie znosiła jego seksualne ciągoty, występki i okropności. Została z nim do samego końca – aż do śmierci. Wiedziała, że ma do czynienia z geniuszem.