5 najbardziej nieznośnych hipsterów filmowych

Zacznijmy od definicji. Powtarzając za Wikipedią hipster to: „przedstawiciel współczesnej subkultury, którego wyznacznikiem stylu jest deklarowana niezależność wobec głównego nurtu kultury masowej (tzw. "mainstreamu") i ironiczny stosunek do niego oraz przesadne akcentowanie swojej oryginalności i indywidualności”. Hipsterzy bywają denerwujący. Często to okrutne mądrale spoglądające na innych z góry. Z drugiej strony to także indywidualiści, którzy przypominają nam, że nie trzeba żyć i dokonywać wyborów wedle z góry określonych zasad. Czy istnieją jakieś filmowe przykłady hipsterów? Ależ oczywiście! Są bolesne i fascynujące jednocześnie.
Llewyn Davis – Co jest grane Davis?
Hipsterem jest bez wątpienia główny bohater najnowszego filmu braci Coen. To Davis, intrygujący muzyk ze smutną miną, który przenosi się z jednej podrzędnej knajpy do drugiej. Marzy o karierze muzycznej, ale wciąż coś mu nie wychodzi. Idzie sobie raz pod prąd, raz z prądem, nie może się zdecydować, postawić wszystkiego na jedną kartę, a przede wszystkim podjąć właściwych decyzji. Davis ma pasję, talent, ale nie ma charakteru, by swoją karierę i marzenia dopiąć do końca.
Tyler Durden - Fight Club Nie ma w historii kina większego hipstera niż Tyler Durden. To anarchista do bólu, zupełnie nieskrępowany i wyzwolony. Jego wolność jest fascynująca i niebezpieczna jednocześnie. Tyler pociąga za sobą bezimiennego narratora „Fight Clubu”, typowego przedstawiciela amerykańskiej klasy średniej, ogarniętego bólem istnienia. Pod wpływem anarchisty bohater całkowicie się zmienia – ma już dość płytkich ideologii, również wybiera wolność. Dzieło Finchera to jeden z fajniejszych filmów o tożsamości hipstera z prawdziwego zdarzenia.
Troy Dyer – Orbitowanie bez cukru Troy Dyer to jeden z tych nieznośnych hipsterów, którzy wykańczają nas swoją romantyczną duszą. Wiecznie zachmurzony, z nieustannie tłustymi włosami, nieradzący sobie w życiu i stawiający wyłącznie na własną przyjemność, stanowi dla bohaterki filmu nęcącą pokusę, od której ta nie potrafi się uwolnić. Troy to także totalne przeciwieństwo pragmatycznego Michaela, typowego yuppie, który zabiega o względy dziewczyny. Oto więc pytanie: kto jest lepszą partią – zbuntowany, sfochowany artysta czy trzaskający kasę nudziarz?
Juno MacGuff – Juno Juno jest nastolatką, która drogą wpadki zachodzi w ciążę. Do tematu rodzicielstwa podchodzi racjonalnie i chłodno. Postanawia urodzić, a dziecko przekazać rodzinie zastępczej. Film mimo trudnej fabuły nie jest dramatem, a inteligentną kobietą - w dużej mierze właśnie za sprawą hipsterskiej głównej bohaterki, piekielnie inteligentnej, cynicznej, dziwacznej i zupełnie różnej od swoich rówieśników.
Chris McCandless – Wszystko za życie Chris McCandless to hipster totalny. Po zakończeniu szkoły postanawia oddać potrzebującym wszystkie swoje oszczędności (a nie ma ich mało, rodzice są dobrze usytuowani) i wyruszyć w podróż. Chris nie chce stać się niewolnikiem współczesnego świata płytkich wartości. Chce za to poczuć wolność na własnej skórze. Za cel podróży obiera więc Alaskę.
Jak się wkrótce okaże nie wszystkie hispterskie opowieści – mimo swojego pociągającego romantyzmu – kończą się dobrze. Poruszającą historię Chrisa oparto na faktach.